Nag-uumapaw na pag-ibig ng Diyos


Kabanal-banalang Puso ni Hesus


John 19:31-37

Sa Dakilang Kapistahan ng Kabanal-banalang Puso ni Hesus, binubuksan tayo sa isang katotohanan na ang Diyos ay pag-ibig; hindi lamang ito pag-ibig sa nibel ng isipan kundi pag-ibig sa mismong nibel ng buhay, nanunuot, nagbabasbas, at namumunga rin ng wagas na pag-ibig.

Mula sa unang pagbasa, sa aklat ni propeta Hosea, ang Israel ay tinuring niyang kanyang anak, pinalaya, pinalakad, at tinuruan.   Ngunit nagdurugo ang kanyang puso sa galit; hindi nakikinig and Israel.   Ano ang kanyang gagawin?  Hindi niya sisirain ang Ephraim.  Sapagkat siya'y Diyos, hindi tao.

Ito ang pag-ibig ng Diyos: kung nakakaranas tayong magkasala, andyan siya upang tayo'y patawarin at patuloy na buhusan ng pag-ibig.  Ang tugon natin?  Paghingi ng tawad.

Ikalawa, ang pag-ibig ng Diyos ay pinaapaw ng Espiritu Santo sa puso natin, kung kaya't nakikilala natin si Kristo at malaman ang kanyang pagliligtas.  Ang pag-ibig ng Diyos ay kasingtulad ni Hesus, ang kanyang paghihirap, pagpapakasakit, kamatayan, at Muling Pagkabuhay - lahat alang-alang sa atin.

Ito ang pag-ibig ng Diyos: nagliligtas!

Ikatlo, sa ebanghelyo, kahit na si Kristo'y patay na, umapaw pa rin ang tubig at dugo, simbolo ng buhay na ginagawad ng Panginoon sa Simbahan sa pamamagitan ng kanyang mga sakramento.  Ang Simbahan mismo, tayong lahat tanda ng nag-uumapaw na pag-ibig ng Diyos.

Patuloy tayong magmahalan, magpatawarawan at magtulungan sa ikasisigla ng lahat sa pananampalataya. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ngayon isasama kita sa paraiso

Sinambit na ni Kristo ang ikalawang huling salita, "Ngayon isasama kita sa paraiso." Sinabi niya ito sa rurok ng kanyang paghihirap, sa panahong pati ang salaring nasa kanyang kaliwa'y tinutuya siya, "iligtas mo ang iyong sarili pati na kami." Sa krus, nakita pa rin ni Hesus ang dalisay na puso ng kanyang kapwa, "Hindi ka ba nahihiya sa iyong sinabi.  tayo ay nagkasala, ngunit wala siyang kasalanan." Handa na yung isang salarin na siya maparusahan.  Ang tanging kanyang nasambit na lamang ay, "Panginoon, alalahanin mo na lamang ako sa iyong kaharian." May dalawang uri ng pagtugon sa Panginoon.  Yung isa'y nanunuya, nang-iinsulto, sakim, makasarili, namimilit na siya'y iligtas at pagaanin ang buhay, Kahit ang iba'y naghihirap, siya'y hindi. Yaong isa nama'y humigingi ng tawad, mapagkumbaba.  Doon sasabihin ni Hesus, "Ngayon, isasama kita sa paraiso." Yaong isa, naniniwala sa paraisong nilikha ng Diyos noo
Read more

Beatitudes

Search "beatitudes" in the internet and you'll find this definition: a state of supreme happiness. I don't think that there is an event in our lives when we felt "supreme" or "utmost" happiness.  But Jesus tagged beatitudes to the meek and humble, the poor, sorrowing, and persecuted, and not to those who grew rich by luck or hard work, or to the powerful and influential. I think there is more more than outcasting the rich and the powerful and exulting the poor.  After all, who is the really rich and powerful in this world except those who are blessed in the sight of God. The beatitudes teach us a valuable lesson on choosing the real wealth, peace, and happiness.  For even in sorrowing, the Christian is consoled; even in pain the Christian feels peace.  Even in death, the Christian has life. Only God in Christ could give the Christian real and everlasting happiness.
Read more