Friday of week 27 in Ordinary Time

The day of the Lord

Luke 11:15-26


The first reading speaks of the day of the Lord which may signify the last day, judgment day; it may also mean the end of our lives; but it may also mean that every day is a day of the Lord if we are conscious of his presence every minute and every second.

In the gospel, Jesus reprimands the pharisees for accusing him of being an instrument of Beelzebub.  "A house against itself will not stand."

Let us reflect on our lives in the presence of the Lord in contrast with a life that is absent from him.

Sin is defined as the absence of the Lord; it also means the destruction of all the things he created.

It also signifies the destroying the communion with God and others because of selfishness.

Let us always reflect whether we are instruments of unity or selfishness, building up God's kingdom or destroying it.  Let us vow to bring his kingdom here on earth.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ngayon isasama kita sa paraiso

Sinambit na ni Kristo ang ikalawang huling salita, "Ngayon isasama kita sa paraiso." Sinabi niya ito sa rurok ng kanyang paghihirap, sa panahong pati ang salaring nasa kanyang kaliwa'y tinutuya siya, "iligtas mo ang iyong sarili pati na kami." Sa krus, nakita pa rin ni Hesus ang dalisay na puso ng kanyang kapwa, "Hindi ka ba nahihiya sa iyong sinabi.  tayo ay nagkasala, ngunit wala siyang kasalanan." Handa na yung isang salarin na siya maparusahan.  Ang tanging kanyang nasambit na lamang ay, "Panginoon, alalahanin mo na lamang ako sa iyong kaharian." May dalawang uri ng pagtugon sa Panginoon.  Yung isa'y nanunuya, nang-iinsulto, sakim, makasarili, namimilit na siya'y iligtas at pagaanin ang buhay, Kahit ang iba'y naghihirap, siya'y hindi. Yaong isa nama'y humigingi ng tawad, mapagkumbaba.  Doon sasabihin ni Hesus, "Ngayon, isasama kita sa paraiso." Yaong isa, naniniwala sa paraisong nilikha ng Diyos noo
Read more

Nag-uumapaw na pag-ibig ng Diyos

Image
Kabanal-banalang Puso ni Hesus John 19:31-37 Sa Dakilang Kapistahan ng Kabanal-banalang Puso ni Hesus, binubuksan tayo sa isang katotohanan na ang Diyos ay pag-ibig; hindi lamang ito pag-ibig sa nibel ng isipan kundi pag-ibig sa mismong nibel ng buhay, nanunuot, nagbabasbas, at namumunga rin ng wagas na pag-ibig. Mula sa unang pagbasa, sa aklat ni propeta Hosea, ang Israel ay tinuring niyang kanyang anak, pinalaya, pinalakad, at tinuruan.   Ngunit nagdurugo ang kanyang puso sa galit; hindi nakikinig and Israel.   Ano ang kanyang gagawin?  Hindi niya sisirain ang Ephraim.  Sapagkat siya'y Diyos, hindi tao. Ito ang pag-ibig ng Diyos: kung nakakaranas tayong magkasala, andyan siya upang tayo'y patawarin at patuloy na buhusan ng pag-ibig.  Ang tugon natin?  Paghingi ng tawad. Ikalawa, ang pag-ibig ng Diyos ay pinaapaw ng Espiritu Santo sa puso natin, kung kaya't nakikilala natin si Kristo at malaman ang kanyang pagliligtas.  Ang pag-ibig ng Diyos ay kasingtulad ni H
Read more